جریان شناسی جنبش دانشجویی

جنبش دانشجویی یا Schoolar Movement به حرکت جمعی و غالباً آگاهانة تعدادی از دانشجویان عموماً در قالب تشکّل، جمعیت، گروه، سازمان، نهاد، کانون و امثال این‌ها گفته می‌شود که سعی در رسیدن و نیل به اهداف فرهنگی، سیاسی، اجتماعی دارند. بنابراین کاملاً قابل فهم است که جنبش دانشجویی صرفاً سیاسی نیست ممکن است فکری، فرهنگی یا حتی اقتصادی و صنفی باشد که عموماً این خصوصیات و این مختصات و ویژگی‌ها در مرامنامه یا اساسنامه آن تشکل و یا آن جنبش ذکر می‌شود. به عنوان مثال شورای صنفی دانشجویان یک تشکل سیاسی نیست، و همانطور که از اسم آن پیداست به دنبال برآوردن مطالبات صنفی دانشجویان است.از لحاظ تاریخی دانشگاه تهران به عنوان مادر دانشگاه‌های ایران در سال 1313 و در دوران حکومت رضاخان پهلوی تأسیس شد؛ و البته این تأسیس به این معنا نبود که بطور تصادفی و یک‌باره دانشگاه تأسیس شود بلکه دانشگاه تهران از تجمیع چندین مدرسة عالی، مثل مدرسه عالی طب، مدرسه عالی حقوق و مدرسه عالی علوم سیاسی تجمیع شد و تحت عنوان دانشگاه تهران، و در دوران رضاخان پهلوی تأسیس پیدا کرد.در آن دوران بیشتر دانشجویان از قشر برتر فرهنگی و مالی کشور بودند، به تعبیری بهتر، فرزندان وابستگان به دربار در دانشگاه‌ها حضور پیدا می‌کردند.

برای مطالعه کامل به ادامه مطلب رجوع کنید.

در میدان می مانم تا نفس آخرم ***راهی راه حسین هم قدم رهبرم

پس از ساعت ها کار مطالعاتی مستمر بسیج دانشجویی دانشگاه شهید چمران اهواز بر آن شد تا با مدد پروردگار و با همتی بلند تحولی بنیادین در حوزه محتوا ایجاد نماید . یکی از ضعف های مجموعه بسیج دانشجویی { همانند دیگر تشکیل ها و مجموعه های انقلابی } عملکرد فرسایشی است .عملکرد فرسایشی از دیدگاه ما به مجموعه فعالیت هایی اطلاق می شود که نتیجه آن تحلیل قوای انسانی ، مالی ، سخت افزاری و .... است که برون دادن آن چیزی خلاف چشم انداز و اهداف می باشد . برای مثال اکثر قریب به اتفاق فعالیت های مجموعه بسیج دانشجویی در کل کشور عمل برون سیستمی یا فعالیت ها و برنامه های ترویجی و تبلیغی است . با کمی تامل در فلسفه وجودی بسیج دانشجو و طلبه و همچنین رسالت این سازمان می توان دریافت که این عمل برون سیستمی { یعنی فعالیت ها خدماتی برای بقیه دانشجویان از قبیل برنامه های سیاسی ، فرهنگی ، اجتماعی ، اردویی ، تفریحی و .....} در صدر اولویت های عملکردی این مجموعه قرار ندارند. با توجه به استراتژی 5 گانه امام خمینی (ره) من باب برقراری تمدن اسلامی در این برهه از زمان عمده وظایف بسیج دانشجویی در ایجاد دولت اسلامی است که لازمه آن داشتن نرم افزار مناسب و نیروی متعهد و مومن است که بسیج دانشجویی دانشگاه شهید چمران اهواز برای به وجود آوردن یا اصلاح محتوا طرح جنبش نرم افزاری ونهضت تولید علم را اراپه کرده و به شدت دنبال می کند و برای ساختن نیروی مومن متعهدی که دارای ویژگی های معرفت –معنویت-مهارت-بصیرت طرح دوره تربیتی آموزشی الصافات را داده و امسال سال ششم آن را در قم برگزارکرد.

تمام دوستانی که علاقه به ادامه این راه سخت یعنی راه رساند پرچم این انقلاب عاشورایی به دست امام زمان را دارند،و علاقه به کسب اطلاعاتی من باب جنبش نرم افزاری و  نهضت تولید علم و دوره تربیتی آموزشی الصافات دارند،این حقیر و دوستانم هر کمکی از دستمان بر آید کوتاهی نخواهیم کرد.

پل ارتباطی ما ایمیل

[e-mail]

وسامانه پیامکی دیده بان

50004333118386

سال گذشته دانشجوی چمرانی و حالا دانشجوی جندی شاپور اهواز

سال گذشته دانشجوی دانشگاه شهید چمران اهواز و امسال دانشجوی ترم 10پزشکی دانشگاه جندی شاپور اهواز در مجتمع خوابگاهی انقلاب با خوردن قرص خود کشی کرد.

این به آن معنی نیست که دانشگاه عامل خود کشی آن ها بوده است اما انصافا اگر در کنار امکانت رفاهی بسیار پایین و دوری از خوانواده و مشکلات فرهنگی دانشگاه بی اعتنایی مسئولین را هم قرار دهیم می بینیم که دانشگاه تلاشی برای بهبود سلامت روانی دانشجویان نکرده است.

 

مصاحبه با یکی از دانشجویان دانشگاه چمران:

اینجا همه چی عالیه همیشه به زور غذا اضافی بهمون میدن تمام درب اتاق ها با اثر انگشت دانشجویان کار میکند. هر اتاق آسانسورمجزا دارد،پهنای باند وای فای وسرعت اینترنت خوابگاه 10GB

 است . علاوه بر آسانسور پله برقی هم در خوابگاه وجود دارد.بهترین و بزرگترین مرکز خرید و درمانگاه خاورمیانه باتخفیف دانشجویی  99.999% در خوابگاه دانشگاه ما وجود دارد.مجهزترین مراکز ورزشی برای تمام ورزشها با تمام مربیان ورزشی در دانشگاه است ....

وبعد از ساعت ها مصاحبه با این دانشجوی دانشگاه ایشان اضافه کردند که چند شب پیش که به خاطر نشت لوله های فاضلاب طبقه بالا به اتاقمان بعد از ساعت ها با التماس زیاد ما و دلسوزی بیش از حد سرپرست ، وی را به محل وقوع حادثه برده که بعد از کلی تعریف از اقدامات و تلاش های بی وقفه خود برای بالا بردن امکانات خوابگاه فرمودند که درست می شود و رفت....

ما ماندیم آن اتاق پنچر ، به پیشنهاد یکی از دوستان پلاستیک روی پتو هایمان کشیدیم و خوابیدیم که من در عالم رویا داستان بالا را در خواب دیدم.

---

---

 

 

یک سال گذشت.....

روزهای که به ما اطلاع داده شد که می خواهند به خانه ما بیایند، سر از از پا نمی شناختیم ،شور و حالمان  عجیب بود نمی دانم تصویر شدنی نیست،هرکسی آرزو داشت که برتی استقبال از آنها کاری به او بدهند.همه سخت کار می کردند گویی کسی که قول آمدن داده بود عزیز ترین کسشان بود که سالها حصرت دیدارش را داشتند.آری روز موعودفرا رسید همه برای استقبال رفتند.اما نه فقط دم در بلکه تا مرکز شهر رفته بودند.در جمعیت زیادی که آمده بودند بعضی ها نمی دانستند که به دیدار که می روند. حق هم داشتند چون از هر کس که سوال می کردند جواب نمی دانم پاسخشان بود. البته آنها هم دروغ نمی گفتند آنها هم نمی دانستند.مگر که بوده که با اینکه کسی ندانست کیست؟ همه به استقبالش رفته بودند.وقتی میان سیل جمعیت چشم ها به تابوت با پرچم ایران عزیز خورد تاهمه فهمیدند شهید به خانه اش برگشته است. با خودم می گفتم خدای این چه حکمتی است که برای این شهدای گمنام اینقر جمعیت آمده،هرچه بیشتر فکر میکردم بیشتر به معنی این شعر می رسیدم که:

من در عجبم با همه نامی که تو داری                                 این خلق چرا نام تو گمنام نهادند